Unggah-Unnguhing Basa

Unggah-ungguhing basa

Salebeting panggesangan bebrayan menika mesthinipun mbutuhaken pambiyantunipun tiyang kriya. Mula sampun limrah menawi awakipun piyambak kedah saged sesambungan kaliyan tiyang sanes. Sarana ingkang dipunagem sesambungan inggih menika basa. Wonten ing basa jawa dipuntepangaken unggah-ungguhing basa inggih menika basa ngoko lan krama. Menawi para peputra guneman dhumateng sinten kemawon, kedah saged ngetrepaken unggah-ungguhing basa kanthi trep.

Unggah-ungguhing basa jawi wonten ing jaman modern kaperang dados 4, inggih menika:

1.      Basa ngoko

a.       Ngoko lugu

Ngoko lugu inggih menika wujud basanipun ngoko sedaya. Basa menika dipungunakaken dening

a)      Tiyang sepuh dhumateng anak putunipun utawi tiyang ingkang langkung enem

b)      Dhumateng tiyang ingkang sapadhan umuripun

c)      Kangge awakipun piyambak

b.      Ngoko alus

Ngoko alus menika basa ngoko campuran krama inggil dhumateng tiyang ingkan dipunajak guneman. Basa ngoko alus menika dipunginakaken dening

a)      Tiyang sepuh dhumateng tiyang enem ingkan langkung inggil drajatipun

b)      Dhumateng tiyang ingkang sami umuripun ananging dereng akrab sanget.

2.      Basa krama

a.       Basa krama lugu

Basa krama menika wujud tembung-tembungipun krama sedaya. Dipunginakaken dening

a)      Tiyang ingkang nembe tepang

b)      Tyang sepuh dhumateng tiyang enem ingkang perlu dipunajeni

c)      Tiyang enem dhumateng tiyang sepuh

b.      Basa krama alus

Basa krama alus menika basa ingkang ngajeni dhumateng tiyang ingkag dipunajak guneman. Wujud basanipun krama kecampuran saking krama inggil. Dipunginakaken dening

a)      Tiyang enem dhumateng tiyang sepuh

b)      Micara wonten ing tiyang kathah utawi pakempalan

c)      Nyenyuwun marang gusti

d)     Anak dhumateng tiyang sepuhipun